Dünyaya gözlerimizi ilk açtığımız andan itibaren bir serüvene başlarız. Nefes almayı, ait olmayı ve en güzeli de şefkati öğreniriz. Gün geçtikçe de ifade etmeyi öğreniriz; açlığımızı ağlayarak, merakımızı ise sadece gözlemleyerek. Ne zaman ki keşfettik yürüyebileceğimizi, hiç vakit kaybetmeden başlarız çalışmalara. Kâh düşer kâh kalkar yine de vazgeçmeyiz denemekten.
Demem o ki, öğrenmek (diğer tabiriyle “eğitim”) bizim için bir lüks değil aksine yaşam mücadelesinin ta kendisidir. Hal böyle iken bu yolda Cehaletin gölgesine sığınmak bu mücadeleyi en başından reddetmektir. Oysa ki her gün değişen ve gelişen dünyamızda öğrenmenin asla hız kesmediği, kabul edilmesi gereken bir gerçektir. Bunun farkına varan çoğu insan bu yolculukta payına düşen güzellikleri alabilmek için en güvenli liman olan eğitime sığınmaktadır.
Eğitimi Hangi Faktörlere Göre Tercih Etmeliyiz?
Eğitim öyle büyük bir coğrafyadır ki onu tek bir atlasa sığdırmak mümkün değildir. Eğitim almak isteyen bir kişinin kendisine sorması geren ilk soru “bu eğitimi istiyor muyum?” olmalıdır. Nitekim içinden gelmeyen bir konuya yönelmek, hedefe varmada ki ciddiyeti azaltmaktadır.
Kararsız kaldığınız zaman da bir günlüğüne o eğitimi almış bir kimse gibi olduğunuzu hayal edin. Eğer sonu sizi mutlu ediyorsa denemeye değerdir. Bir diğer faktör ise en güzel tabiriyle, işi ehline sormaktır.
Nasıl ki marangozluğu aşçıdan, doktorluğu da çiftçiden öğrenmiyorsak, eğitimi de bilgi sahibi olmayan bir insandan almamalıyız. Bunun bize yarardan çok zararı dokunmaktadır. Çünkü bir yanlışı düzeltmek, yeni bir şey öğretmekten daha zordur. Tecrübe bunun en güzel misalidir. Bilgiyi yalnızca zihninde tutmayıp, hem eğitimde hem de pratikte bunu verimli hale getiren bir eğitimci, yılların geçmesine gerek kalmadan tecrübe sahibi olur.
Karşılıkçı Eğitim
Maalesef ki ülkemiz de birçok öğrencinin tercihini yaparken düşündüğü en önemli şey, aldığı eğitimin sonunda ona sağlayacağı kazançtır. Bir diğer tabirle ona en çok parayı hangi meslek kazandıracaksa ona eğilim gösterirler.
Yüzyıllar öncesinde insanlar ilim, irfan sahibi olma emeliyle eğitim alırken bugün tek beklenti karşılıktır. Ne yazık ki bu karşılığın peşinde koşan bizler gerçek değerlerimizden uzaklaşıp gördüğümüz değerlere bağlı kalırız. Karşılıkcı eğitim, riyakar eğitimdir.
Eğitime Saygı
Günümüzde şartlar gereği eğitimini uzaktan almak durumunda kalan birçok öğrenci bulunduğu halden memnun değildir. Çünkü bilir ki öğretmenin gözünün içine barak dinlediği ders ile bilgisayar başından dinlediği ders oldukça farklıdır. Buna rağmen yine de azmeder ve sorumluluklarını yerine getirir.
Bir eğitim asla sadece bir sıra ve bir tahtadan ibaret değildir. Kimi zaman yolda okuduğumuz bir kitap, kimi zaman yemek yaparken izlediğimiz annemiz, kimi zaman da araba sürüşünü izlediğimiz babamız, bizim için eğitimin birer temsilcisidir. Her eğitime saygı sonsuzdur, şayet saygı duymakta zorlanan bir kimse olursa da bunun kaybını eğitim alamamış bir kimseye sorması yeterli olacaktır.
Her anını sabır ve dikkatle geçirmeye çalıştığımız bu günlerde hepimiz az çok kendimize yeni alışkanlıklar ve hobiler edindik. İlk başta zaman ayırmak isteyip de bir türlü fırsatını bulamadığımız işler çok güzel bir şekilde oyaladı bizi. Sonrasında “bugün yarın her şey eskisine döner zaten dinlenmenin keyfini çıkaralım” düsturuyla boşluğun kandırıcı yüzüyle harcadık zamanımızı.
Normalin ve sağlığın kolay kolay yerine gelmeyeceğini anlayınca da bir fikir canlandı zihnimizde: eğitim! Madem zaman geçiyordu ve nasıl geçtiği bizim ellerimizdeydi o zaman bunu değerlerimize değer katarak geçirmeliydik. Kimimiz en temel gıda ihtiyacı olan ekmeği yapmayı öğrendik, bazılarımız kışa hazırlık amaçlı örgüleri elimize aldık, belki de en depresif olanlarımız da renklerin büyülü dünyasıyla tanışıp kendimizi teslim ettik tuvallere.
Bunca emeğin sonucunda anladık ki eğitim bir zorunluluk değil, bir hakikattir. Üstelik kendiliğinden bize gelmesini beklemeyip, ona ulaşmak için çaba sarf ettiğimizde daha değerlidir. Gelin biz de bu klişeleri bırakıp eğitimin gücüne sarılalım. Başkaları istediği için değil, “biz” istediğimiz için eğitim alalım…
Eğitimi Hangi Faktörlere Göre Tercih Etmeliyiz?
Eğitim öyle büyük bir coğrafyadır ki onu tek bir atlasa sığdırmak mümkün değildir. Eğitim almak isteyen bir kişinin kendisine sorması geren ilk soru “bu eğitimi istiyor muyum?” olmalıdır.
karşılıkçı eğitim nedir?
Maalesef ki ülkemiz de birçok öğrencinin tercihini yaparken düşündüğü en önemli şey, aldığı eğitimin sonunda ona sağlayacağı kazançtır. Bir diğer tabirle ona en çok parayı hangi meslek kazandıracaksa ona eğilim gösterirler.
Eğitimde Amaç Nedir?
Bunca emeğin sonucunda anladık ki eğitim bir zorunluluk değil, bir hakikattir. Üstelik kendiliğinden bize gelmesini beklemeyip, ona ulaşmak için çaba sarf ettiğimizde daha değerlidir. Gelin biz de bu klişeleri bırakıp eğitimin gücüne sarılalım. Başkaları istediği için değil, biz istediğimiz için eğitim alalım.
Yazar: Asude Akkuş
